“Otwarty świat” – zajęcia z gospodarowania finansami

Gospodarowanie finansami zgłębiały dzieci z Niepublicznej Szkoły Podstawowej i Gimnazjum “Zawsze razem”
Pod okiem doświadczonego doradcy finansowego Pani Katarzyny Kasztelan-Przybylskiej i pedagoga Pani Elżbiety Ziółkowskiej.
Pieniądze nie były prawdziwe, ale problemy do rozwiązania jak najbardziej prawdziwe.
Projekt współfinansowany ze środków PFRON będących w dyspozycji Samorządu Województwa Wielkopolskiego.

“Otwarty świat” zajęcia z gospodarowania finansami

Gospodarowanie finansami, zajęcia prowadzone w ramach projektu “Otwarty świat” dla uczestników  WTZ “Przyjaciele i WTZ “Pomost”. Poważne tematy w przystępnej formie. Przeprowadzamy ćwiczenia dotyczące, gospodarowania swoimi finansami,  podstaw gospodarowania budżetem domowym, zakupów. Omawiamy niektóre produkty bankowe i związane z nimi korzyści i zagrożenia itp. Na zajęciach tych wskazujemy możliwości osiągania dochodów z pracy.
Projekt jest współfinansowany ze środków PFRON będących w dyspozycji Samorządu Województwa Wielkopolskiego  

Warsztaty szkutnicze

Dłubanki po przeszlifowaniu i pomalowaniu już na wodzie. Teraz łączymy “Jamniczka” i “Topoline”
w prom i testujemy stateczność i wyporność.

“Szkutnia- kultura żeglugi śródlądowej”

Rozpoczynamy kolejny projekt dofinansowany przez Miasto Poznań.
Zapraszamy na bezpłatne warsztaty szkutnicze w trakcie których wydłubiemy łódź jednopienną- dłubankę,
oraz z ubiegłorocznych dłubanek wykonamy prom. Trochę historii:  Sieć dróg wodnych stwarzała w Polsce doskonałe warunki do rozwoju żeglugi śródlądowej. Rzeki w dawnych czasach stanowiły wygodne szlaki komunikacyjne, umożliwiały również łatwy transport stosunkowo dużej ilości towarów.
„W polskiej archeologii łodzi i statków myślenie ewolucjonistyczne odgrywało duży wpływ na sposób przedstawienia przemian w szkutnictwie. Za najstarsze pojazdy pływające w dorzeczu Odry i Wisły uznano łodzie jednopienne i tratwę. Przemysław Smolarek uważał, że w strefie bałtyckiej przekształcenie się dłubanki w łódź klepkową mogło następować trzema drogami: przez poszerzenie dna, przez rozszerzenie boków oraz przez podwyższenie boków czółna.  [….] Z powodu braku znalezisk wraków, które mogłyby ilustrować przemiany w szkutnictwie rzecznym,
ten czysto teoretyczny schemat ewolucyjny opierał się przede wszystkim na licznych wyobrażeniach ikonograficznych statków wiślanych z XVII-XVIII w. Znaczny wpływ na kształtowanie
się poglądów dotyczących genezy statków rzecznych miały również studia etymologiczne i leksykologiczne językoznawców bazujących
na licznie odnotowanych nazwach różnych typów statków, występujących na polskim obszarze językowym i dialektycznym dorzecza Wisły. Takimi terminami są np.: komięga, dubas, często odnotowane w języku staropolskim od XVI w. ale również popularne
w języku rosyjskim i ukraińskim oznaczające zarówno łódź jednopienną, jak i łączone w tratwy dłubanki, a później statek do spławiania zboża.”

Waldemar Ossowski „Przemiany w szkutnictwie rzecznym w Polsce” – Centralne Muzeum Morskie 2010
A tu cytat o wykonanym przez nas promie w ujęciu badań językoznawców.

„Zakres znaczeniowy wyrazu prom w języku polskim również podlegał zmianom semantycznym. Nazwa ta była notowana już od XIII w., kiedy na Łabie (1287 r.) czy Wiśle (1393 r.) zaczęły kursować polskie promy. Wtedy słowo prom i jego warianty promnica, prum, gw. pram oznaczały statek wodny kursujący między dwoma odcinkami drogi lądowej, poruszany za pośrednictwem liny odpowiednio rozwieszonej między brzegami. Większość naukowców uważa, że etymon nazwy jest pochodzenia prasłowiańskiego: i.-e. *per: *por: *perə ‘przesuwać się; przeprowadzać na drugą stronę; przewozić’ psł. *pormъ ’to na czym się przewozi; to co jest w ruchu’, *perti ‘przesuwać się, jechać’.
Zgodnie z taką rekonstrukcją podstawą powstania nazwy prom była przenośnia metonomiczna według typowegodla grupy tematycznej „jednostki pływające” modelu: proces→przedmiot, o czym mogą świadczyć przestarzałe nazwy przewóz, przepływ ‘prom’. Istnieje także mniej wiarygodna hipoteza, wywodząca etymologię leksemu prom z hol. praam albo d.-w.-niem.farm, faren ‘jechać’.
Nazwy jednostek pływających, które odzwierciedlają stosunek człowieka do fragmentu rzeczywistości, związanego
z transportem wodnym, ulegają różnorakim przekształceniom, zmianom znaczeniowym, część wyrazów pod wpływem różnorodnych czynników wychodzi z użycia, ale najdawniejsze nazwy hiperonimiczne organizujące pozostały materiał leksykalny pozostają w zasadzie w jądrze semantycznym analizowanej grupy.”
Doc. dr Helena Wojcewa „Ewolucja nazw jednostek pływających w języku polskim na tle innych języków słowiańskich” –Postscriptum Polonistyczne nr 1 (3) 101-110 / 2009

10 września zapraszamy na Plener malarski, uroczyste wodowanie dłubanek oraz koncert muzyki ludowej

             
10 września  zapraszamy do Przystani Miejskiej na cyplu chwaliszewskim  na kilka wydarzeń:
– plener malarski, który poprowadzi Katarzyna Lubelska,
– wykład na temat żeglugi rzecznej: Bogdan Walkiewicz – Muzeum Archeologiczne w Poznaniu
– wodowanie dłubanek wykonanych podczas warsztatów szkutniczych
– poczęstunek: zupa flisacka
– koncert  polskich  pieśni tradycyjnych w wykonaniu zespołu “Droryje”
szczegóły na plakacie

Zapraszamy na warsztaty szkutnicze do Przystani Rzecznej Stary Port w Poznaniu

Zapraszamy do Przystani Rzecznej Stary Port w Poznaniu przy ul. Estowskiego na warsztaty szkutnicze: „Szkutnia – kultura żeglugi śródlądowej” – to uzupełnienie projektu
„Latarnia kultury marynistycznej”, finansowanego ze środków  Miasta Poznania, pozyskanych w konkursie  Centrum Warte Poznania.
W tym roku budujemy dłubanki z czterech topolowych pni. Prace się już rozpoczęły.
W naszym warsztacie szkutniczym każdy będzie mógł przyczynić się do wykonania dłubanki (czółno żłobione w jednym pniu). W Wielkopolsce ten pojazd wodny zwano kopanką. Metody pracy będą bardzo podobne do stosowanych w średniowieczu.
Warunkiem uczestnictwa w warsztacie szkutniczym jest zgoda na wykorzystanie wizerunku, a w przypadku osób nieletnich dodatkowo zgoda rodziców lub opiekunów.

Po zakończeniu prac w szkutni nastąpi uroczyste wodowanie jednostek i ich chrzest, zgodnie z ceremoniałem wodnym. Rodzicami chrzestnymi będą laureaci konkursu ogłoszonego na nazwę budowanych łodzi.

Po wodowaniu, we wrześniu, będzie możliwość pływania powstałymi dłubankami
po basenie portowym. Godziny zajęć na wodzie będą podane na tablicy.